Największy polski producent luksusowych jachtów motorowych, a jednocześnie jeden z najbardziej liczących się producentów łodzi na rynku europejskim, od zawsze stawiał na jakość: „Z najwyższą troską przyglądamy się naszym jachtom tak, aby wyeliminować jakiekolwiek odstępstwa od doskonałości i zapewnić klientowi niepowtarzalne wrażenie obcowania z luksusem w poczuciu komfortu i bezpieczeństwa” – mówi Maciej Samet, Marketing Manager w firmie Galeon. W tę filozofię doskonale wpisują się najwyższej jakości surowce dostarczane przez Baltazar Kompozyty, który już trzeci rok z rzędu jest strategicznym dostawcą systemów poliestrowych. Laminaty produkowane są w oparciu o nowoczesne żywice firmy DSM oraz żelkoty BÜFA Marine.  Dzięki takim surowcom nie tylko powstają lepsze wyroby, ale również poprawiają się warunki pracy i ochrona środowiska.
W ostatnim okresie Galeon wdrożył wiele produktów innowacyjnych dostępnych w naszej ofercie. Zaliczyć do nich można m.in.:

Wykorzystanie laminatów w branży reklamowej jest powszechnie znane. Są jednak bardzo ciekawe projekty, na które warto zwrócić szczególną uwagę. Jednym z nich jest realizacja zabudowy nośnika reklamowego zrealizowana dla firmy Brand Avenue przez poznańską firmę TECHPLAST.

Wymagania niepalności stawiane branży transportu samochodowego do tej pory były niewielkie. Trendy w rozwoju technologii budowy autobusów prowadzą do zwiększenia ilości części z tworzyw sztucznych, a wersje hybrydowe i elektryczne wymagają zwiększonego bezpieczeństwa pożarowego dla instalacji elektryczenej/elektronicznej, okablowania, akumulatorów, itp.  Seria pożarów autobusów w ostatnich latach w Europie, Azji oraz USA spowodowała zwrócenie uwagi na zwiększenie bezpieczeństwa w tym obszarze.

Jednoznacznie stwierdzono, że wymogi dotyczące niepalności są zbyt niskie.
Pożar autobusu rozwija się bardzo dynamicznie, pozostaje jedynie stalowa konstrukcja, a po około dwóch minutach od wybuchu pożaru ludzie praktycznie nie mają szans na ucieczkę.

Dla większości transportu publicznego (za wyjątkiem autobusów) normy niepalne są na satysfakcjonującym, wysokim poziomie.
Metody pomiarowe określające zapłon, rozprzestrzenianie się ognia,  ilość dymu  oraz toksycznych gazów zostały opracowane przez ISO ( Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) i są obecnie sotosowane dla pociągów w Europie oraz na skalę międzynarodową dla statków pasażerskich (IMO –Międzynarodowa Organizacja Morska).

Stwierdzono, iż powyższe normy mające zastosowanie dla pociągów oraz statków pasażerskich
mogą być bazą do stworzenia  nowej normy niepalnej dla materiałów oraz komponentów wykorzystywanych przy produkcji autobusów.

Test palnościowy wg nowej normy UN ECE Regulation 118 składa się z trzech podstawowych badań.

Z powyższej tabeli wynika, że dwa pierwsze badania: określające szybkość spalania poziomego oraz topliwość materiałów pochodzą z dotychczas stosowanej dyrektywy EC 95/28 i pozostają w mocy. Nowym badaniem jest natomiast badanie określające szybkość spalania pionowego materiałów.

Metodyka badań.

1. Badanie określające szybkość spalania poziomego materiałów.

W komorze spalania (rys.1) umieszcza się poziomo próbkę o wymiarach 356x100mm i poddaje działaniu płomienia przez 15 sekund. W badaniu określa się czy i kiedy płomień zgaśnie lub czas, w którym płomień przebędzie określoną odległość. Jako źródło ognia stosuje się palnik Bunsena zasilany gazem o kaloryczności 38MJ/m3.

 2. Badanie określające topliwość materiałów.

Próbkę umieszcza się w położeniu poziomym i poddaje się działaniu promiennika elektrycznego o mocy 500W. Pod próbką umieszczony jest zbiornik wypełniony bawełną do którego ewentualnie mają spadać krople palącego się materiału. Próbki mają wymiar 70x70mm. Jeśli w trakcie 5 pierwszych minut próbka zapali się to promiennik należy odsunąć na bok po 3 sekundach, gdy płomień zgaśnie ponownie ustawia się promiennik. W niniejszym badaniu obserwuje się czy występuje zjawisko spadania kropli oraz czy nastąpiło zapalenie się waty bawełnianej.

3. Badanie określające szybkość spalania pionowego materiałów.

Próbkę o wymiarach 560x170mm umieszcza się w położeniu pionowym w prostokątnej ramie. Pod dolną krawędzią próbki umieszony jest palnik gazowy. W niniejszym badaniu odnotowuje się czas trwania spalania oraz spalonie odcinki, na podstawie tych danych wylicza się prędkość spalania.

Wprowadzenie nowej, bardziej restryktywnej normy ponosi za sobą następujące skutki:

• wzrost wagi pojedynczych elementów ze względu na zastosowanie uniepalniających dodatków
• wzrost kosztów ekspoatacji ( większa waga, większe zużycie paliwa)
• wzrost kosztów materiałów ( materiały uniepalnione są droższe)

Rozwiązaniem może być redukcja wagi porzez zastosowanie następujących systemów:

• żywica spieniająca Bufa Foaming Resin
• system LEO przy zmianie konstrukcji laminatu

Nasi konsultanci techniczno-handlowi służą pomocą w celu dobrania odpowiedniego systemu do Państwa potrzeb.

Polecamy również:

Innowacyjny system niepalny LEO (LEO Rail System)

Dodatkowe informacje:

 tekst jednolity normy. 

{flike=241}

Nawet najwyższej jakości materiały uniepalnione nie dają 100% gwarancji, że wykonany z nich laminat przejdzie pomyślnie test niepalności i uzyska wymaganą normę.

Kluczowym elementem jest z pewnością właściwe wykonanie laminatu na bazie materiałów niepalnych. W niniejszym artykule przedstawiamy żelazne reguły o których nie tylko trzeba pamiętać, ale też stosować podczas pracy z tymi materiałami.

Aplikacja żelkotów uniepanionych.

Żelkoty uniepalnione, analogicznie do „standardowych” żelkotów, możemy podzielić pod względem aplikacji na ręczne i natryskowe.

Żelkoty natryskowe.

1. Do aplikacji żelkotów natryskowych zwykle możemy używać standardowych maszyn – wymagają one jedynie większego ciśnienia natrysku. Jednakże musimy pamiętać, że najmniejsze urządzenia dostępne na rynku ze względu na małe przełożenie oraz wydajność pompy materiału raczej nie poradzą sobie z wysokowypełnionym żelkotem uniepalnionym. W niektórych przypadkach żelkotów o bardzo dużym stopniu wypełnienia ATH będzie konieczne zastosowanie dodatkowej pompy wspomagającej ( np. membranowej ), która montowana jest na linii ssącej żelkociarki.